Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΡΟΟΥΖ ΛΑΓΚΑΡΝΤ-ΣΟΙΜΠΛΕ

ΙΔΙΕΣ ΟΙ ΠΙΕΣΕΙΣ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΟΙ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ 

ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Το παιγνίδι εξουσίας ανάμεσα σε ΔΝΤ και Γερμανία με πειραματόζωο την Ελλάδα  έχει ως κύριους πρωταγωνιστές την γοητευτική Κριστίν Λαγκάρντ και τον έμπειρο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Πρόσωπα επικοινωνιακά, έχουν ακλόνητους δεσμούς με την οικονομική  και πολιτική ελίτ της Ευρώπης αλλά και παγκόσμια αναγνώριση. Οι εσωτερικές κόντρες της τρόικας στην Ελλάδα και η  τακτική της συνεχούς υποβολής  υπερβολικών  αιτημάτων με στόχο την καθυστέρηση εως ότου υπάρξει συμβιβαστική λύση δεν κατέστη δυνατό να κρύψει τη σοβούσα κρίση. Πεδίο αντιπαράθεσης που πλέον θυμίζει σκηνικό πολέμου σύμφωνα με τους Γερμανικούς FT αποτελούν η πολιτική λιτότητας και η αυστηρή εφαρμογή προγραμμάτων μείωσης των ελλειμμάτων στην Ευρώπη. Στην Ιαπωνία τα χαμόγελα αμηχανίας και η αστική ευγένεια των δύο δεν μπόρεσαν να κρύψουν το χάσμα και σε προσωπικό επίπεδο. Όπως και τις διαφορετικές επιδιώξεις για την οικονομία.

Ο Σόιμπλε απέρριψε οποιαδήποτε αλλαγή στην φιλοσοφία των προγραμμάτων περικοπών. Η Λαγκάρντ, ωστόσο υποστήριξε, την ανάγκη να βρεθεί ο σωστός ρυθμός μείωσης των ελλειμμάτων και κάλεσε τους ηγέτες, να χαλαρώσουν τις πολιτικές λιτότητας στις οικονομίες της περιφέρειας.

Βέβαια Λαγκάρντ και Σόιμπλε έως τώρα ήταν στην ίδια βάρκα υπερασπίζομενοι τις ίδιες πολιτικές. Ο Γερμανός πολιτικός ήταν ο υπουργός που συνέχισε στο πάγωμα των μισθών των εργαζομένων για μια δεκαετία στη Γερμανία ενώ η Γαλλίδα τεχνοκράτης ως υπουργός οικονομικών είχε δηλώσει με σκληρότητα στους Γάλλους εργαζόμενους «Ήρθε η ώρα για λιγότερη σκέψη και περισσότερη δουλειά. Σηκώστε λοιπόν τα μανίκια», δίνοντας την ευκαιρία στους επικριτές της να την χαρακτηρίζουν Κρουέλα ντε Βιλ.

Όμως και για την Ελλάδα οι απόψεις τους περίπου ταυτίζονταν. Όταν ο Β Σοιμπλε δήλωνε «Ο ελληνικός λαός θα υποφέρει τις επόμενες δεκαετίες για παραλείψεις είναι αναμφισβήτητο. Δεν υπάρχει εύκολος δρόμος για την Ελλάδα». Η Κριστίν Λαγκάρντ «απαντούσε»  σε συνέντευξη της στη Guardian, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως ανησυχεί περισσότερο για τη φτώχεια στην υποσαχάρια Αφρική, παρά για την επιβαλλόμενη φτώχεια στους Έλληνες, ενώ για τα ελληνόπουλα που πλήττονται από  ανέχεια, θα πρέπει «οι γονείς τους να αναλάβουν την ευθύνη και να πληρώνουν τους φόρους τους».

Στις πατρίδες τους δέχονται καθημερινά σκληρή κριτική.  Εδώ κάποιοι τους ονόμασαν  Ταλιμπάν του Νεοφιλελευθερισμού που απειλούν το  όραμα της ενωμένης Ευρώπης 

ΚΡ.ΛΑΓΚΑΡΝΤ: Η ΑΝΤΟΥΑΝΕΤΑ ΤΟΥ ΔΝΤ

Η 56χρονη Κριστίν Μαντλέν Οντέτ Λαγκάρντ   ήταν η πρώτη γυναίκα με το αξίωμα  Υπουργού Οικονομικών σε κράτος-μέλος των G8. Γαλλίδα δικηγόρος με μεγάλη καριέρα στις ΗΠΑ, διετέλεσε υπουργός Οικονομίας  επί προεδρίας Σαρκοζί  με την αξέχαστη δήλωση προς τους Γάλλους «να αφήσουν τα αυτοκίνητα και να πάρουν ποδήλατα» όταν ακρίβυνε η βενζίνη που προκάλεσε θυελλώδεις αντιδράσεις. Λάτρης της συγχρονισμένης κολύμβησης η Κριστίν Λαλουέτ, όπως ήταν το αρχικό επώνυμό της, σπούδασε νομικά και ειδικεύτηκε σε ζητήματα αντιμονοπωλιακού και εργατικού δικαίου. Το 2004, ο Πρόεδρος Ζακ Σιράκ της απένειμε το μετάλλιο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής. Το 2007 το περιοδικό Forbes την κατέταξε στην δωδέκατη θέση ανάμεσα στις πιο ισχυρές γυναίκες στον κόσμο. Μετά την πτώση Στρος Καν στο ΔΝΤ, ανέλαβε την ηγεσία του οργανισμού. Σε πρώτο στάδιο εξακολούθησε  να  εμφανίζεται φιλική απέναντι στην Ελλάδα, όμως μετά την ήττα Σαρκοζί  ευθυγραμμίστηκε  με τις απόψεις των σκληρών του ΔΝΤ. Με μισθό 467.940 δολάρια το χρόνο, επίδομα  εξόδων παράστασης, ανευ παραστατικών , 83.760 δολαρίων  και χωρίς καμία φορολόγηση  φροντίζει να επιπλήττει τακτικά τους Ελληνες  και να ζητά όλο και πιο σκληρά μέτρα με μισθούς ανατολικής Ευρώπης. Η Κριστίν Λαγκάρντ  έχει μεγάλη αδυναμία σε τρία πράγματα: στους γιους της, στον νυν σύντροφό της  που ο γάμος τους αναβλήθηκε λόγω της κρίσης και στoν οίκο Chanel.
Μπορεί να παίρνει σκληρές αποφάσεις για το μέλλον μας, ωστόσο το κάνει με στιλ, αφού τα κομψά συνολάκια που φοράει κοστίζουν το λιγότερο 10.000 ευρώ το καθένα.

Β.ΣΟΙΜΠΛΕ:Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΙΜΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ  

O 70χρονος Βόλφγκανγκ Σόιμπλε  μπήκε  στην πολιτική το 1961 και στο Κοινοβούλιο το 1972. Βετεράνος της γερμανικής πολιτικής, έγινε υπουργός του Χέλμουτ Κολ το 1984, και  διετέλεσε Αρχηγός της Καγκελαρίας, Υπουργός Ειδικών Υποθέσεων, και Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Μέρκελ.

 Στις 12 Οκτωβρίου 1990 δέχτηκε δολοφονική επίθεση σε προεκλογική συγκέντρωση. Ο Σόιμπλε τραυματίστηκε σοβαρά στο πρόσωπο και τη σπονδυλική στήλη από τον Ντίτερ Κάουφμαν με αποτέλεσμα να καθηλωθεί σε αναπηρική καρέκλα. Ο δράστης κηρύχθηκε φρενοβλαβής και διατάχθηκε ο εγκλεισμός του σε ψυχιατρική κλινική. Το 1991 επιστρέφει ως πρόεδρος της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης. Ο Χέλμουτ Κολ, του παραδίδει τα ηνία, αναγνωρίζοντας τον καθοριστικό του ρόλο, στην πτώση του τείχους. Διεκδικεί την Καγκελαρία αλλά οδηγείται σε απρόσμενη ήττα από τον Σρέντερ. Το 2000, ξεσπά το σκάνδαλο της χρηματοδότησης του CDU από έμπορο όπλων και εξαναγκάζεται σε παραίτηση. Αν και αφορούσε την περίοδο Κολ, ο Σόιμπλε παραδίδει την προεδρία στην Μέρκελ, η οποία είχε πρωτοστατήσει στις αποκαλύψεις.
 Εξαιρετικά σκληρός με την Ελλάδα προκαλεί συνεχώς εντάσεις  αναγκάζοντας ακόμη και τον μειλίχιο  πρόεδρο της Δημοκρατίας να αναρωτηθεί δημοσίως. «Ποιος είναι ο κύριος Σόιμπλε που λοιδορεί την πατρίδα μου;»

Στην Γερμανία δέχθηκε σφοδρή κριτική  για την στήριξη του στον πόλεμο κατά του Ιράκ αλλά και για το στρατόπεδο Γκουαντάναμο. Το 2007 πρότεινε σκληρότατα μέτρα για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας :  προληπτική σύλληψη υπόπτων, συστηματική παρακολούθηση του internet και υποκλοπές e-mail από κυβερνητικές υπηρεσίες, ακόμη και δολοφονίες τρομοκρατών από τις αρχές ασφαλείας