Στη φθορά του χρόνου έχουν
εγκαταλειφθεί τα ιστορικά κτήρια που περιέγραφε ο Καραγάτσης στον
«Συνταγματάρχη Λιάπκιν»
ΤΗΣ ΓΙΩΤΑΣ ΚΗΠΟΥΡΟΥ
Αποτελεί κληροδότημα του εθνικού
ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ και είναι γνωστή από το μυθιστόρημα του Μανώλη Καραγάτση «O συνταγματάρχης Λιάπκιν». Από τις
τάξεις της έχουν αποφοιτήσει και συνεχίζουν να αποφοιτούν δεκάδες σπουδαστές.
Οι επιβλητικές κτηριακές της εγκαταστάσεις έχουν χαρακτηριστεί Ιστορικό
Διατηρητέο Μνημείο από το υπουργείο Πολιτισμού. Κι όμως, σήμερα, η Αβερώφειος
Γεωργική Σχολή της Λάρισας, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία και
την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής τα τελευταία 100 χρόνια, παρουσιάζει
εικόνες διάλυσης και εγκατάλειψης.
Η λειτουργία της Σχολής ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1911 και σταδιακά εξελίχθηκε σε ένα πρωτοποριακό κέντρο έρευνας και πρακτικής. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις της, που βρίσκονται σε μια έκταση σαράντα στρεμμάτων, κατασκευάστηκαν στο διάστημα από το 1906 έως και το 1911 και αριθμούν 43 κτίρια. Κατά τα έτη 1969-71 λόγω ακαταλληλότητας των κτιρίων ανεστάλη με διαταγή του Υπουργείου Γεωργίας κάθε εκπαιδευτική δραστηριότητα. Μετά την επισκευή ορισμένων κτιρίων και από το 1972 μέχρι τον Απρίλιο του 1990 πραγματοποιήθηκαν εκπαιδεύσεις βραχείας διάρκειας σε θέματα κυρίως Γεωργικών Μηχανημάτων. Τότε πραγματοποιήθηκε και η τελευταία συντήρηση σε δέκα μονάχα κτίρια την Σχολής. Έκτοτε τα κτίρια έχουν αφεθεί έρμαια στη φθορά των χρόνων με τις πόρτες, τα παράθυρα και τις σκεπές να χρήζουν άμεσης αποκατάστασης. « Το 1990 έγινε η τελευταία συντήρηση των κτιρίων και από τα 43 κτίρια συντηρήθηκαν τα δέκα. Τα κτίρια της Σχολής αποτελούν κατά γενική ομολογία κόσμημα για την πόλη μας και πρέπει άμεσα να αναπαλαιωθούν και να συντηρηθούν αλλιώς θα καταρρεύσουν. Η Λάρισα έχει να επιδείξει μόνο δυο τέτοια κτιριακά συγκροτήματα. Τον Μύλο του Παπά και την ιστορική Αβερώφειο Γεωργική Σχολή Λάρισας. Πρέπει με κάποιο τρόπο να διασωθεί αυτή η κληρονομιά μας», λέει στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ο διευθυντής της Αβερωφείου Γεωργικής Σχολής κ. Χρήστος Βίλλης.
Σήμερα η Σχολή λειτουργεί σαν ΕΠΑ.Σ και ανήκει στον ΕΛΓ.Ο «ΔΗΜΗΤΡΑ», που εποπτεύεται από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Σε αυτήν φοιτούν 100 σπουδαστές, απ΄όλη την Ελλάδα, στις ειδικότητες των αγροτικών μηχανημάτων και της ζωοτεχνίας. Διαθέτει αγρόκτημα και οικοτροφείο στο οποίο διαμένουν και διατρέφονται δωρεάν οι μισοί περίπου σπουδαστές.«Το έτος 2009-2010 στη Σχολή φοιτούσαν 40 μαθητές ενώ φέτος έχουμε 100. Ο αριθμός των μαθητών, η προελευσή τους, η αύξηση του αριθμού των αιτήσεων καθώς και η στροφή προς τον πρωτογενή τομέα σημαίνει ότι η απρόσκοπτη λειτουργία της Σχολής είναι επιβεβλημένη», σημειώνει ο κ. Βίλλης.
Η Ευαγγελία Φιλιππή, με καταγωγή από την Βοιωτία, φοιτεί στο Α΄ τετράμηνο Ζωικής Παραγωγής. Είναι η πρώτη γυναίκα που μένει στο οικοτροφείο θηλέων και όνειρό της είναι να εκσυγχρονίσει τη μονάδα προβάτων που έχει ο πατέρας της. Όπως λέει, αν και είναι ευχαριστημένη με το πρόγραμμα και τις παροχές της Σχολής, θλίβεται με την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα. «Στους χώρους που μένουμε και σιτιζόμαστε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Επειδή όμως τα κτίρια αυτά είναι παλαιού τύπου, θέλουν οπωσδήποτε μια συντήρηση. Τα περισσότερα από αυτά είναι λίγο ετοιμόρροπα. Δεν θα έπρεπε να εμφανίζουν αυτή την κατάσταση. Πρόκειται για μια ιστορική Σχολή που θα έπρεπε να προσεγγίζει περισσότερο κόσμο και όχι να μοιάζει με ερείπιο», λέει η 20χρονη σπουδάστρια.
Επιπλέον, οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό επηρεάζουν την εύρυθμη λειτουργία της Σχολής. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως το ενώ το 1990 η Σχολή είχε 30 μόνιμους υπαλλήλους, μέσα στο 2014 εκτιμάται πως θα υπάρχουν μόνο δύο μόνιμοι εκπαιδευτικοί λόγω των συνταξιοδοτήσεων που επίκεινται. « Όσον αφορά στο προσωπικό της Σχολής, αυτό είναι ελάχιστο λόγω του μεγάλου αριθμού συνταξιοδότησης των υπαλλήλων γι΄αυτό και θα πρέπει άμεσα να γίνει πρόσληψη μονίμου προσωπικού. Διαφορετικά, δεν θα μπορεί να συνεχιστεί η ομαλή λειτουργία της Σχολής», εξηγεί ο κ. Βίλλης.
Η λειτουργία της Σχολής ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1911 και σταδιακά εξελίχθηκε σε ένα πρωτοποριακό κέντρο έρευνας και πρακτικής. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις της, που βρίσκονται σε μια έκταση σαράντα στρεμμάτων, κατασκευάστηκαν στο διάστημα από το 1906 έως και το 1911 και αριθμούν 43 κτίρια. Κατά τα έτη 1969-71 λόγω ακαταλληλότητας των κτιρίων ανεστάλη με διαταγή του Υπουργείου Γεωργίας κάθε εκπαιδευτική δραστηριότητα. Μετά την επισκευή ορισμένων κτιρίων και από το 1972 μέχρι τον Απρίλιο του 1990 πραγματοποιήθηκαν εκπαιδεύσεις βραχείας διάρκειας σε θέματα κυρίως Γεωργικών Μηχανημάτων. Τότε πραγματοποιήθηκε και η τελευταία συντήρηση σε δέκα μονάχα κτίρια την Σχολής. Έκτοτε τα κτίρια έχουν αφεθεί έρμαια στη φθορά των χρόνων με τις πόρτες, τα παράθυρα και τις σκεπές να χρήζουν άμεσης αποκατάστασης. « Το 1990 έγινε η τελευταία συντήρηση των κτιρίων και από τα 43 κτίρια συντηρήθηκαν τα δέκα. Τα κτίρια της Σχολής αποτελούν κατά γενική ομολογία κόσμημα για την πόλη μας και πρέπει άμεσα να αναπαλαιωθούν και να συντηρηθούν αλλιώς θα καταρρεύσουν. Η Λάρισα έχει να επιδείξει μόνο δυο τέτοια κτιριακά συγκροτήματα. Τον Μύλο του Παπά και την ιστορική Αβερώφειο Γεωργική Σχολή Λάρισας. Πρέπει με κάποιο τρόπο να διασωθεί αυτή η κληρονομιά μας», λέει στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ο διευθυντής της Αβερωφείου Γεωργικής Σχολής κ. Χρήστος Βίλλης.
Σήμερα η Σχολή λειτουργεί σαν ΕΠΑ.Σ και ανήκει στον ΕΛΓ.Ο «ΔΗΜΗΤΡΑ», που εποπτεύεται από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Σε αυτήν φοιτούν 100 σπουδαστές, απ΄όλη την Ελλάδα, στις ειδικότητες των αγροτικών μηχανημάτων και της ζωοτεχνίας. Διαθέτει αγρόκτημα και οικοτροφείο στο οποίο διαμένουν και διατρέφονται δωρεάν οι μισοί περίπου σπουδαστές.«Το έτος 2009-2010 στη Σχολή φοιτούσαν 40 μαθητές ενώ φέτος έχουμε 100. Ο αριθμός των μαθητών, η προελευσή τους, η αύξηση του αριθμού των αιτήσεων καθώς και η στροφή προς τον πρωτογενή τομέα σημαίνει ότι η απρόσκοπτη λειτουργία της Σχολής είναι επιβεβλημένη», σημειώνει ο κ. Βίλλης.
Η Ευαγγελία Φιλιππή, με καταγωγή από την Βοιωτία, φοιτεί στο Α΄ τετράμηνο Ζωικής Παραγωγής. Είναι η πρώτη γυναίκα που μένει στο οικοτροφείο θηλέων και όνειρό της είναι να εκσυγχρονίσει τη μονάδα προβάτων που έχει ο πατέρας της. Όπως λέει, αν και είναι ευχαριστημένη με το πρόγραμμα και τις παροχές της Σχολής, θλίβεται με την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα. «Στους χώρους που μένουμε και σιτιζόμαστε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Επειδή όμως τα κτίρια αυτά είναι παλαιού τύπου, θέλουν οπωσδήποτε μια συντήρηση. Τα περισσότερα από αυτά είναι λίγο ετοιμόρροπα. Δεν θα έπρεπε να εμφανίζουν αυτή την κατάσταση. Πρόκειται για μια ιστορική Σχολή που θα έπρεπε να προσεγγίζει περισσότερο κόσμο και όχι να μοιάζει με ερείπιο», λέει η 20χρονη σπουδάστρια.
Επιπλέον, οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό επηρεάζουν την εύρυθμη λειτουργία της Σχολής. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως το ενώ το 1990 η Σχολή είχε 30 μόνιμους υπαλλήλους, μέσα στο 2014 εκτιμάται πως θα υπάρχουν μόνο δύο μόνιμοι εκπαιδευτικοί λόγω των συνταξιοδοτήσεων που επίκεινται. « Όσον αφορά στο προσωπικό της Σχολής, αυτό είναι ελάχιστο λόγω του μεγάλου αριθμού συνταξιοδότησης των υπαλλήλων γι΄αυτό και θα πρέπει άμεσα να γίνει πρόσληψη μονίμου προσωπικού. Διαφορετικά, δεν θα μπορεί να συνεχιστεί η ομαλή λειτουργία της Σχολής», εξηγεί ο κ. Βίλλης.
Προβλήματα
που επεσήμανε και ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, κ. Θωμάς Ψύρρας σε επίκαιρη ερώτησή
του προς τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης. «Ο όγκος των κτιρίων, η θέση τους στο
χώρο, τα ιδιαίτερα μορφολογικά και αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά τους συνθέτουν
ένα σύνολο που είναι μοναδικό. Είναι χαρακτηρισμένο ως έργο τέχνης και ιστορικά
διατηρητέο μνημείο. Σήμερα, όμως, τα 43 κτίρια του συγκροτήματος απαιτούν άμεση
συντήρηση. Οι σκεπές θέλουν αλλαγή, όπως και τα δίκτυα ύδρευσης, οι
ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις και οι εσωτερικοί χώροι. Αν δεν υπάρξει έγκαιρη
παρέμβαση τα κτίρια θα καταρρεύσουν και η Λάρισα θα χάσει ένα αρχιτεκτονικό
κόσμημα», τονίζει ο κ. Ψύρρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου