«Φυτεύουν» την Ελιά τον Φεβρουάριο

Πλησιάζει η ώρα της αποχώρησης για τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ Ξεκινούν οι διαδικασίες για την οργανωτική και προγραμματική σύγκλιση.    

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Στο κομβικό στοίχημα της Συντακτικής Συνέλευσης του νέου πολιτικού φορέα της Δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης στα τέλη Φεβρουαρίου στρέφεται πλέον η πρωτοβουλία των 58 μετά τα ενθαρρυντικά μηνύματα που έλαβε από την εκδήλωση της Αθήνας. Η συγκεκριμένη εκδήλωση αποκτά καθοριστική σημασία για το μέλλον του εγχειρήματος καθώς εκεί θα ξεκαθαριστεί οριστικά ποια πρόσωπα θα αναζητήσουν ηγετικό ρόλο στο νέο φορέα από τους άλλοτε κορυφαίους του ΠΑΣΟΚ καθώς  πέραν του πυρήνα του εκσυγχρονιστικού στρατοπέδου που έχει αγκαλιάσει την προσπάθεια πρόσωπα όπως ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Κώστας Λαλιώτης, ή Αννα Διαμαντοπούλου δεν έχουν αποσαφηνίσει τη θέση τους. Αντίθετα οι Θ. Πάγκαλος, Γ. Ραγκούσης  και Ανδρέας Λοβέρδος παίρνουν αποστάσεις καθώς αντιμετωπίζουν πλέον την κίνηση με σημαντικές επιφυλάξεις. 

ΤΟΡΠΙΛΗ ΠΑΓΚΑΛΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΗΜΙΤΗ

 

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, ούτε έκπληξη για τους όσους παρακολουθούν από κοντά  τις μετασεισμικές δονήσεις στο βαθύτατα πληγωμένο ΠΑΣΟΚ, η πρόσφατη επικοινωνιακή «βόμβα» του Θεόδωρου Πάγκαλου για την πρωτοβουλία των 58 και τις κινήσεις στήριξης από τον Κώστα Σημίτη και τα εκσυγχρονιστικά στελέχη στα οποία διαβλέπει διάθεση να καπελώσουν την προσπάθεια ανασύστασης της Κεντροαριστεράς.

Μετά την αποχώρηση του από τη βουλή, ο πρώην υπουργός εξωτερικών έχει υιοθετήσει μια νέα στρατηγική ασκώντας κατά περιόδους σκληρή κριτική στους πρώην πρωθυπουργούς του ΠΑΣΟΚ για λάθη και παραλείψεις που οδήγησαν τη χώρα στις σημερινές δύσκολες καταστάσεις.

Λιφτινγκ κορυφής για τη ΔΗΜΑΡ

Επιταχύνουν ΔΗΜΑΡ και η πρωτοβουλία των 58 τις κινήσεις τους ενόψει του εκλογικού 2014

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Ένα πολιτικό λίφτινγκ στην τσαλακωμένη εικόνα του κόμματος  θα επιχειρηθεί από τα κορυφαία στελέχη της ΔΗΜΑΡ τις επόμενες εβδομάδες με αιχμή το συνέδριο. Σκοπός είναι να παραμείνει το κόμμα μια σημαντική εναλλακτική πολιτική λύση για τους ψηφοφόρους όσο και  η πολύφερνη νύφη- καταλύτης στο πολιτικό σκηνικό άσχετα με τις εξελίξεις στην μάχη του διπολισμού. 

Το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς μπαίνει  στο επικείμενο κρίσιμο συνέδριο του Δεκεμβρίου με τρείς  σημαντικούς στόχους. Πρώτον να επανεκλεγεί με ισχυρή πλειοψηφία ο πρόεδρος του κόμματος Φώτης Κουβέλης. Γεγονός που θα σημάνει ότι η κομματική βάση εγκρίνει πλήρως και χωρίς επιφυλάξεις όλες τις δύσκολες αποφάσεις της ηγεσίας το προηγούμενο χρονικό διάστημα.

Δεύτερον να υπάρξει αλλαγή φρουράς στις κορυφαίες κομματικές θέσεις ώστε η ΔΗΜΑΡ με νέα πνοή να υποστηρίξει ότι παραμένει  η πολιτική δύναμη που έχει διακριτό ρόλο στο κοινοβούλιο.  Και τρίτον  να καταγραφεί η δυναμική του κόμματος ως κορμού του τρίτου πόλου όσο και η  στρατηγική του  για τις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις  χωρίς να υπάρξουν εσωκομματικές  αναταράξεις ή και αποχωρήσεις κορυφαίων στελεχών προς το εγχείρημα της κεντροαριστεράς των 58.

ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΕΚΠΛΗΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΑΝΑΖΗΤΑ ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ

Κίνηση Σαμαρά για γυναίκα –πρόεδρο Δημοκρατίας

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Παρά το γεγονός ότι μεσολαβούν δώδεκα έως 15 μήνες -έντονης πολιτικής πυκνότητας  που ενδεχομένως να αλλάξουν καταλυτικά τα δεδομένα στο πολιτικό σκηνικό-  για τις διαδικασίες εκλογής του 7ου προέδρου της Ελληνικής  Δημοκρατίας,  η πρόσφατη  αναφορά του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά για υποψηφιότητα γυναίκας  από την Αριστερά για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα άναψε μεγάλες φωτιές στα κομματικά επιτελεία.

 Πρόκειται για ένα  γρίφο αυξημένης πολιτικής δυσκολίας που απασχολεί τα κομματικά επιτελεία  και τους ενδιαφερόμενους  καθώς  μπορεί να αλλάξει άρδην τις πολιτικές εξελίξεις. Αλλωστε ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα επιχειρήσει μια αντίστοιχη πολιτική παρέμβαση. Η πρόταση του για την υποψηφιότητα του Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου το 1995 έφερε στο προεδρικό μέγαρο ίσως τον καλύτερο και σίγουρα τον δημοφιλέστερο πρόεδρο της Δημοκρατίας μπλοκάροντας παράλληλα τα σχέδια του Μιλτιάδη Εβερτ για προσφυγή σε πρόωρες κάλπες . Στα χρόνια της θητείας του ο Κωσταντίνος Στεφανόπουλος  κατάφερε, να προσδώσει νέα αίγλη στο θεσμό του Προέδρου και να κερδίσει υψηλότατη αποδοχή μια αντίστοιχη επιτυχία αναζητά τώρα ο πρωθυπουργός. Δύο ήταν οι πρωθυπουργικοί στόχοι με την αναφορά στην προεδρική εκλογή  να δείξει εμπράκτως πως το εννοεί ότι οι εθνικές εκλογές θα πραγματοποιηθούν το 2016 αφετέρου να εξετάσει τη δυνατότητα δημιουργίας νέων πολιτικών συμμαχιών.

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ…

Η υπερφορολόγηση και ο μύθος του χότζα για τους φόρους

Του Γιάννη Αργυρού

Χαρακτήρα εμμονής τείνει να προσλάβει η προσκόλληση της ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών στα νούμερα των εσόδων και των στατιστικών αδιαφορώντας προκλητικά  κατά πόσο αποδίδουν την  πραγματικότητα.

Plan B: Τραγικά λάθη και παραλείψεις!

Του Δημήτρη Μάρδα

Καθηγητής Τμήματος Οικονομικών Επιστημών ΑΠΘ

Ο πολιτικός φορέας, με τον τίτλο Plan B, με κύριο εκπρόσωπο τον κο Αλαβάνο κ.ά., υποστηρίζει ότι η επιστροφή στη δραχμή, θα οδηγήσει τη χώρα στην έξοδο από την κρίση. Για να ολοκληρωθεί ο στόχος αυτός, η χώρα χρειάζεται αρχικά μια δημοσιονομική πολιτική χωρίς τους περιορισμούς που εισάγει στα ελλείμματα των κρατικών προϋπολογισμών η Συνθήκη του Μάαστριχτ όπως και τα μεταγενέστερά της Σύμφωνα. Επίσης, είναι απαραίτητη μια αυτόνομη νομισματική πολιτική. Η τελευταία, θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην απαξίωση της δραχμής (μέσω διολισθήσεων / υποτιμήσεων), που με τη σειρά της θα βελτιώσει, κατά τους υποστηριχτές του Plan B, την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας μέσω των εξαγωγών, της αύξησης του τουρισμού κ.λπ. Όλα τα προαναφερθέντα υποστηρίζονται επίσης απ’ όλες εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις, οτιδήποτε χρώματος, που εντάσσονται στο στρατόπεδο των δραχμιστών!

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ;

Του Άγη Βερούτη

Τίποτε δεν είναι δυστυχώς ρόδινο στο απώτερο μέλλον της Ελλάδας, αν δεν ξεπεράσει με επιτυχία μια σειρά από τεράστια δομικά προβλήματα, που ήδη αντιμετωπίζει.

Ανεξάρτητα αν δημιουργήσει τεχνητά πλεονάσματα, ή αν φτωχοποιηθεί τόσο ο Λαός της, που παρά το γεγονός ότι δεν παράγει τα απαραίτητα προς το ζην, εμφανίζει προσωρινά εμπορικά πλεονάσματα λόγω ανέχειας να καταναλώσει τα απαραίτητα, και χωρίς επενδύσεις σε νέα παραγωγή, η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει failed state από τα προβλήματα αυτά, καθένα μια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας.

1) Ασφαλιστικό - €200-€600 δισ. αναλογιστικό έλλειμμα μας περιμένουν σε λίγα χρόνια.

2) Δημογραφικό - σε λίγα χρόνια το 82% των Ελλήνων θα είναι σε ηλικία που δεν θα μπορούν πια να εργάζονται.

3) Αναπτυξιακό - με πιστωτική συρρίκνωση, χωρίς εξωτερικές επενδύσεις, ανάπτυξη δεν θα έρθει.

4) Δημοσιονομικό - αρνούμαστε να ξοδέψουμε λιγότερα για υπηρεσίες που δεν παρέχει το δημόσιο στους πολίτες.

Στον καιρό των ακραίων

Την περασμένη εβδομάδα γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς επίθεσης που εκτυλίχθηκε στις στήλες της «Αυγής» κατά του γελοιογράφου Δημήτρη Χαντζόπουλου και της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» για μια γελοιογραφία. Την ίδια στιγμή, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Κωνσταντοπούλου μετέτρεπε την πολιτική αντιπαράθεση σε σόου ζητώντας βοήθεια, επειδή είχε «στριμωχτεί» από τις ανάσες των αστυνομικών, που κατόπιν εντολών δεν επέτρεπαν σε κανέναν την είσοδο στον χώρο του Ραδιομεγάρου της ΕΡΤ. Ο δε βουλευτής Δημήτρης Στρατούλης καλούσε τους παρευρισκομένους να μην ξεχάσουν ότι «η χούντα δεν έπεσε το ʼ73», αναπαράγοντας το σύνθημα «Δούρειο Ιππο» των δυνάμεων άρνησης του κοινοβουλευτισμού.

Σύμφωνα με την «Αυγή» οι δημοσιογράφοι του λεγόμενου συστημικού Τύπου γράφουν μόνο κατόπιν «παραγγελίας» των δυνάμεων της διαπλοκής, των πετρελαιάδων, των εργολάβων κ.ο.κ. Για την πρώην καλή εφημερίδα - στην οποία έχουν πρωτοαρθρογραφήσει κατά καιρούς οι περισσότεροι απʼ όσους σήμερα λοιδορεί - όσοι βρίσκονται στα ΜΜΕ γράφουν γιατί τους βάζουν τα συμφέροντα να το κάνουν ή γιατί έχουν ίδια συμφέροντα να γράφουν με αυτόν τον τρόπο. Με αυτόν τον τρόπο η εφημερίδα ενός κόμματος που είναι στα πρόθυρα της κυβερνητικής εξουσίας αναπαράγει τον πυρήνα των απόψεων που πλημμυρίζουν τον βόθρο του βαθέος Διαδικτύου.

TI ΔΕΙΧΝΕΙ Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Δημήτρης Μάρδας

Καθηγητής Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ

Ο κρατικός προϋπολογισμός του 2014 διακρίνεται, σε κάποια του σημεία, από μια εντυπωσιακή αισιοδοξία. Όλοι ευχόμαστε να επαληθευθούν οι θετικές του προβλέψεις για την οικονομία, παρά τις όποιες επιφυλάξεις έχουμε.

Προβλέπει αρχικά αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,6% όταν πέρυσι στα τέλη του Οκτωβρίου η προβλεπόμενη αύξηση  για το 2014 ήταν μόλις της τάξης του 0,2%. Βέβαια εδώ αξίζει να τονιστεί ότι ο ΟΟΣΑ όπως και οι Γερμανοί επιτελείς της κας Μέρκελ έχουν αντίθετη άποψη σημειώνοντας ότι το 2014 θα εξακολουθεί να είναι έτος ύφεσης (1,3% μείωση του ΑΕΠ).

Η ιδιωτική και η δημόσια κατανάλωση θα μειωθούν κατά 1,6% και 4% αντίστοιχα ενώ οι επενδύσεις προβλέπεται να παρουσιάσουν μια εντυπωσιακή αύξηση της τάξης του 5,3%!. Τα περυσινές προβλέψεις για το 2014 ήταν πολύ πιο συγκρατημένες στο θέμα αυτό (αύξηση κατά 3% μόνο). Η ανεργία θα σταθεροποιηθεί στο 24,5% του ενεργού πληθυσμού. Το αντίστοιχο ποσοστό των περυσινών προβλέψεων, για το 2014, ήταν όμως πολύ καλύτερο, 21,4%.

ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΝΕΟ «ΠΑΠΑΔΗΜΟ»;

Οι τρείς εκδοχές για  παράταση της ζωής της κυβέρνησης  με αλλαγή πρωθυπουργού,  επιστροφή  της ΔΗΜΑΡ ή μεταγραφές βουλευτών των ΑΝ.ΕΛ   

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Η πρόσφατη απομείωση στη δύναμη της κυβερνητικής πλειοψηφίας μετά την απώλεια της βουλευτού θεοδώρας Τζάκρη έφερε δυναμικά  στο προσκήνιο  το φάντασμα της  πολιτικής ρευστότητας αλλά και  μια σειρά παρασκηνιακών  διεργασιών στο πολιτικό σύστημα –οι οποίες έχουν ξεκινήσει από καιρό- με τελικό στόχο να αναβαπτιστεί  η δυναμική της κυβέρνησης εάν και εφόσον κριθεί αυτό αναγκαίο από την βουλή. 

Μέσα από μια πολύπλοκη παρτίδα πολιτικού πόκερ, ισχυρά πολιτικά συμφέροντα, επιχειρηματίες, εκπρόσωποι των δανειστών και βουλευτές  αγωνιούν για το μέλλον της χώρας και αναζητούν εκείνο τον καταλύτη που θα επιμηκύνει χρονικά την ζωή της παρούσας βουλής καθώς θεωρείται  μάλλον απίθανο να διατηρηθούν και μετά τις κάλπες οι συγκεκριμένοι  αριθμητικοί και πολιτικοί συσχετισμοί.  Σε κάθε περίπτωση τα τρία σχέδια θα περάσουν σταδιακά  στη φάση της υλοποίησης ανάλογα με τις εξελίξεις  που θα τρέξουν μέχρι την ψήφιση του προυπολογισμού. Ποια είναι αυτά τα  σχέδια;  Πρώτον  επιχείρηση διεύρυνσης προς τα δεξιά από την δεξαμενή των ανεξαρτήτων ή βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Δεύτερον αλλαγή πρωθυπουργού και νέα κυβέρνηση από αυτή  τη βουλή και τρίτον αλλαγή στάσης από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και επαναπροσέγγιση με τη ΔΗΜΑΡ.

O ΣΕΞΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΚΑΝΝΕΛΗ

Ενα από τα κυρίαρχα συνθήματα της πολιτικής διαμαρτυρίας με το οποίο η ελληνική κοινωνία τείνει να εξοικειωθεί λέει: «Να καεί, να καεί, το μπουρδέλο η Βουλή», και ήταν από τα συνθήματα που δέσποσαν στο Σύνταγμα το καλοκαίρι του 2011, τότε που ο αντισυστημικός λόγος γιγάντωσε τον ΣΥΡΙΖΑ και έκανε υπολογίσιμους παίκτες τούς ΑΝΕΛ και τη Χρυσή Αυγή. «Μισθούς, συντάξεις, τις έκανες κουρέλι, άντε και γ@#$σου σύντροφε Κουβέλη», φώναζαν οι νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ σε διαδήλωση, όταν η ΔΗΜΑΡ συμμετείχε στην τρικομματική συγκυβέρνηση - και απορώ πώς δεν γλίστρησαν στην τεστοστερόνη της αντρίλας όσοι (και όσες) το φώναζαν. Ηταν ωραία χρόνια τότε, κυριαρχούσε ο σεξισμός «του λαού», τότε ο σεξισμός βόλευε. Οταν έπαψε να βολεύει, θυμήθηκαν οι θεματοφύλακες της γραμμής να βάλουν «σώβρακα στις λέξεις».

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΤΑΛΑΝΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗ ΔΗΜΑΡ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Πάνω σε ένα  πολιτικό «ναρκοπέδιο»  βαδίζει προσυνεδριακά  η Δημοκρατική Αριστερά καθώς οι πρώτες ταλαντώσεις που εμφανίστηκαν στο κόμμα του Φώτη Κουβέλη μετά την αποχώρηση  από την κυβέρνηση εξελίσσονται  πλέον σε «πληγές» εξαιτίας της ακολουθούμενης  στρατηγικής συνεργασιών για τον τρίτο πόλο της κεντροαριστεράς.

Το επερχόμενο συνέδριο της ΔΗΜΑΡ στις 13-15 Δεκεμβρίου αναμένεται να ξεκαθαρίσει όλες τις σκιές που βαραίνουν το εσωκομματικό τοπίο με αφορμή τη διαφοροποίηση προέδρου και γραμματέα του κόμματος στην πρόσφατη σύνοδο της κεντρικής επιτροπής.

ΜΙΑ ΚΟΝΤΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Η πρόσφατη  σφοδρή κόντρα του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΝΔ Μάκη Βορίδη με τον εν αναμονή νέο «ηγέτη» της Χρυσής Αυγής Ηλία Κασιδιάρη ήταν η αναμενόμενη κατάληξη σε μια πολιτική «βεντέτα» μηνών  και όχι ένας  επικοινωνιακός κεραυνός εν αιθρία λόγω των πρόσφατων δικαστικών περιπετειών της ηγετικής ομάδας της Χρυσής Αυγής.

Πίσω από τις συνεχόμενες «επιθέσεις» της Χρυσής Αυγής  υποκρύπτεται η αγωνία κορυφαίων στελεχών τόσο για την πολιτική τους επιβίωση όσο και για την επόμενη μέρα του πολιτικού χώρου που μέχρι πρότινος εξέφραζε η ομάδα Μιχαλολιάκου αλλά τώρα φαίνεται να ωριμάζουν οι συνθήκες  σταδιακής μετακίνησης των ψηφοφόρων σε άλλα πολιτικά σχήματα που ενδεχομένως να έχει κομβικό ρόλο ο νυν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ. 

ΜΟΥΡΜΟΥΡΕΣ ΚΑΙ ΤΡΙΒΕΣ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Η σχέση του Κώστα Σημίτη με τον Ευάγγελο Βενιζέλο δοκιμάζεται σε κάθε ευκαιρία -καθώς περνά από συνεχή σκωτσέζικα ντους- αδυνατώντας να βρει σημεία ισορροπίας για μεγάλο χρονικό διάστημα παρά την αμοιβαία αντιπάθεια που τους ενώνει για τον εσωκομματικό τους αντίπαλο Γιώργο  Παπανδρέου.

Μετά από μια μεγάλη περίοδο ψυχρότητας και αδιαφορίας ο δεύτερος και τέταρτος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ήρθαν πιο κοντά τον περασμένο Αύγουστο όταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος πήρε την πρωτοβουλία να τηλεφωνήσει στον πρώην πρωθυπουργό ζητώντας να «βάλει πλάτη» ενόψει του επιστημονικού συνεδρίου της 3^ης του Σεπτέμβρη. Τότε μέσα από την ανταλλαγή απόψεων για την επανασύσταση της κεντροαριστεράς φάνηκε πολλές από τις παρεξηγήσεις του παρελθόντος να λύνονται. Η απρόσμενη επιτυχία της εκδήλωσης και η σθεναρή παρουσία Σημίτη τροφοδότησε προσδοκίες και δημιούργησε  δυναμική για το επερχόμενο εγχείρημα. Στο γραφείο του Ευάγγελου Βενιζέλου φάνηκαν τα πρώτα χαμόγελα κυρίως διότι ο πρώην πρωθυπουργός παρά τις μαραθώνιες διαπραγματεύσεις στενών του συνεργατών με τη ΔΗΜΑΡ τους «ψαλίδισε» τα φτερά με μία φράση- δηλητήριο: « Η ΔΗΜΑΡ δεν έχει φαντασία και την πνίγει ο αριστερός κομφορμισμός».

ΠΑΛΑΒΕΣ ΚΑΙ ΑΣΤΕΙΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Απίθανες  και αστείες ερωτήσεις για αποχετεύσεις, καπάκια, στρατιωτικές μπάντες, σταυλους  αλλά και προσωπικά ρουσφέτια.   

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Μπροστά σε έναν ιδιότυπο πονοκέφαλο βρίσκεται αντιμέτωπο  τακτικά το προεδρείο της βουλής. Παρά τον βαρύ φόρτο εργασίας που επιβάλλουν οι ατέλειωτες   υποχρεώσεις της χώρας μνημονιακές και μη, συχνά-πυκνά  τα μέλη της κυβέρνησης καλούνται  να δώσουν απαντήσεις σε ερωτήσεις και αναφορές βουλευτών που ουσιαστικά φωτογραφίζουν προσωπικά αιτήματα ψηφοφόρων ή κοινωνικών φορέων με έντονο το άρωμα της ψηφοθηρίας. Σε αρκετές μάλιστα  περιπτώσεις τα χαμόγελα ή και τα γέλια κάποιες φορές  προκύπτουν αβίαστα στα χείλη των βουλευτών καθώς υπουργοί και υφυπουργοί καλούνται να απασχολήσουν τις αρμόδιες υπηρεσίες και να δώσουν εξηγήσεις σχετικά με την κατάργηση μιας στρατιωτικής  μπάντας  ή την παρεμπόδιση της λατρευτικής διαδικασίας επειδή δεν καταβλήθηκε η αποζημίωση του προσωπικού στο ναό ακόμη και για την υπερχείλιση φρεατίου ή την  απότομη συμπεριφορά ενός απρόσεχτου οδηγού τοπικού ΚΤΕΛ σε κάποια περιφέρεια.

Χριστίνα Γκιτσάκη: Το ελληνικό μυαλό που κατέκτησε το Ντουμπάι

Από τα χωράφια της Ημαθίας ...  αντιπρύτανης του Κρατικού Πανεπιστημίου στα Αραβικά Εμιράτα

Στα χέρια μιας Ελληνίδας εμπιστεύονται οι πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου το εκπαιδευτικό τους σύστημα

Στο Ντουμπάι η πιο διάσημη Χριστίνα από την Ελλάδα δεν είναι η Ωνάση, αλλά η Χριστίνα Γκιτσάκη. Μια Ελληνίδα που ξεκίνησε από ένα μικρό χωριό της Ημαθίας, τον Άγιο Γεώργιο, για να κατακτήσει τον κόσμο με το πείσμα και το μυαλό της. Κατάφερε να αναρριχηθεί στα υψηλότερα κλιμάκια της παγκόσμιας πανεπιστημιακής κοινότητας και το γεγονός ότι είναι Ελληνίδα δίνει διπλή αξία στο success story της, το οποίο «γράφει» εδώ και τέσσερα χρόνια ως αντιπρύτανης στο Κρατικό Πανεπιστήμιο των Αραβικών Εμιράτων, στο τμήμα της Αγγλικής γλώσσας.

Ευρώπη, Ιαπωνία, Αυστραλία και Ντουμπάι, είναι οι κύριοι σταθμοί της σταδιοδρομίας της με αφετηρία το μικρό χωριό της στην Ελλάδα, που ποτέ δεν ξεχνάει και πάντα έχει μέσα στην καρδιά και στο μυαλό της, όπως αποκαλύπτει στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ.

Καυγάδες μέχρι τελικής πτώσης

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ
Μπορεί η μήνυση του Πάνου Καμμένου στον Γιώργο Παπαχρήστο να έσκασε  περίπου ως βόμβα στα ΜΜΕ και είχε ως επακόλουθο την σύλληψη του δημοσιογράφου στις 8 το πρωί σε ξενοδοχείο των Ιωαννίνων, όμως όσοι παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς την αέναη κόντρα τους ουδόλως εξεπλάγησαν.

Είχαν προηγηθεί την περασμένη άνοιξη μπαράζ  τεσσάρων αγωγών κατά του ΔΟΛ για δημοσιεύματα των «Νέων» και του Γιώργου Παπαχρήστου αλλά και εναντίων  επτά κορυφαίων στελεχών του οργανισμού μεταξύ των οποίων ο εκδότης Σταύρος Ψυχάρης, και ο διευθυντής Χρήστος Μεμής αλλά και σε όλη την επιτελική ομάδα της εφημερίδας.

 Τότε η στήλη «Στίγμα» -την οποία επιμελείται ο Παπαχρήστος- είχε αναφερθεί με απαξιωτικά σχόλια κατά τον κ. Καμμένο λέγοντας ότι «εγώ με τον Καμμένο δεν θα πήγαινα ούτε για καφέ, όχι σε κόμμα υπό την αρχηγία του»!  Οι Ανεξάρτητοι Ελληνες  κατήγγειλαν επίσης τον ΔΟΛ για  δημοσιεύματα που τον χαρακτήριζαν «δεινό παίχτη του Χρηματιστηρίου» και για άρθρα που έκαναν αναφορά στην προσωπική του ζωή και στα «νυχτοπερπατήματα» του στα μπουζούκια. Αναγκάζοντας τον κ. Καμμένο να μιλήσει για λάσπη και αναξιοπιστία. 

ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΕΚΛΟΓΗ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ

Σενάρια για υποψηφιότητες Καραμανλή, Σημίτη, Κουβέλη, ή Κωνσταντόπουλου. Ποιο ρόλο θα παίξουν οι κρίσιμες διαπραγματεύσεις  για το χρέος, και ο τρίτος πόλος για την  κεντροαριστερά.  

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Έναν εξαιρετικά δύσκολο γρίφο με πολύπλοκες πολιτικές παραμέτρους καλούνται να λύσουν τα τμήματα πολιτικού σχεδιασμού  όλων των κομμάτων ενόψει του εκλογικού έτους  2014. Το «όπλο» της Προεδρικής εκλογής  τον Φεβρουάριο του 2015  μπορεί να αποδειχθεί πολύ αποτελεσματικότερο από τους όποιους εκλογικούς σχεδιασμούς έχουν εκπονήσει  μνημονιακοί- αντιμνημονιακοί σχηματισμοί ,κεντροδεξιές ή κεντροαριστερές παρατάξεις. Για το λόγο αυτό εξετάζεται κάθε πιθανό και απίθανο σενάριο που μπορεί να δώσει λύση στο διαφαινόμενο  πολιτικό αδιέξοδο.

Δύο είναι τα κομβικά σημεία που αναμένεται να επηρεάσουν καταλυτικά τις όποιες  εξελίξεις. Πρώτον: Ο χρόνος έναρξης της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές και δεύτερον η τακτική που θα ακολουθήσουν τα κόμματα πιέζοντας  εμμέσως για το χρόνο προσφυγής στις κάλπες.  

Αν λοιπόν η διαπραγμάτευση για την ελάφρυνση του χρέους ξεκινήσει   επίσημα τους πρώτους μήνες της άνοιξης μετά την επιβεβαίωση από τη Eurostat του πρωτογενούς πλεονάσματος και  εφόσον δεν κριθεί αναγκαίο να προκηρυχθούν  τριπλές εκλογές τον Μάιο του 2014, τότε η μάχη της Προεδρίας θα κριθεί είτε το φθινόπωρο -παράλληλα με τη λήξη των διαπραγματεύσεων- είτε  οριστικά τον Φεβρουάριο του 2015.

Πολιτική βεντέτα της Χρυσής Αυγής με την οικογένεια Ψυχάρη.

TOY ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Η έκρηξη του Ανδρέα Ψυχάρη στο κοινοβούλιο κατά των υπόδικων βουλευτών της Χρυσής Αυγής  ήταν περίπου αναμενόμενη  για όσους παρακολουθούσαν από κοντά  την κλιμάκωση της κόντρας που άνοιξε από τους πρώτους μήνες του 2012.

«Δεν μπορώ να ανεχθώ να είμαι στην αίθουσα μαζί με δολοφόνους, με αυτούς που δολοφονούν τη Δημοκρατία» είπε ο βουλευτής της ΝΔ, οδηγώντας τον κ. Μαρκογιαννάκη στην απόφαση να του κλείσει τα μικρόφωνα και να μην του επιτρέψει να συνεχίσει την παρέμβασή του.

Αναψε φωτιές στη ΝΔ η Χρυσή Αυγή

 

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Όταν  λίγους μήνες πριν ο Μάκης Βορίδης  ανέλαβε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας  γνώριζε καλά ότι ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια που θα αντιμετώπιζε μελλοντικά  στη βουλή θα ήταν το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής. Τότε σε κάποιες κυβερνητικές  συσκέψεις με αφορμή τις εξάρσεις βίας και τις συνεχείς προκλήσεις  του κόμματος του Νίκου Μιχαλολιάκου είχε εκφράσει ευθαρσώς την άποψη ότι το Ελληνικό σύνταγμα παρέχει με επάρκεια όλες τις δυνατότητες στην κυβέρνηση να βελτιώσει την νομοθεσία και να θέσει σε πορεία αυτοδιάλυσης τέτοια ακραία κομματικά μορφώματα.

 Το ζήτημα της πολιτικής αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής όμως άναψε  κρυφές φωτιές στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας. Κορυφαίοι υπουργοί της κυβέρνησης Καραμανλή όπως ο συνταγματολόγος Προκόπης Παυλόπουλος  υποστήριζαν με θέρμη την άποψη ότι «δεν υφίσταται θεσμική δυνατότητα να τεθεί ένα πολιτικό κόμμα –συμπεριλαμβανομένης της «Χρυσής Αυγής»- ευθέως εκτός νόμου, όπως συμβαίνει σε άλλες έννομες τάξεις, π.χ. στη γερμανική». Μοναδική διέξοδος σύμφωνα με το ίδιο είναι η επίκληση των άρθρων  187 και 187Α του Ποινικού Κώδικα. 

ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ Δεν άλλαξε κάτι , υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής

ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟ

Δεν υπήρξε καταδικαστική απόφαση για τους βουλευτές, τώρα ξεκινά η διαδικασία και υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής δηλώνει στα Παραπολιτικά ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης και καθηγητής νομικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Μιχάλης Σταθόπουλος για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής.

Ο πρώην υπουργός εμφανίζεται βέβαιος ότι η τακτική ανάκριση θα φέρει και άλλα επιβαρυντικά στοιχεία  στο φως και ίσως κάποιοι επιστρέψουν στη φυλακή.  Εμφανίζεται αντίθετος πάντως με όσους θριαμβολογούν ή απογοητεύονται.   

-Τι σημαίνει για την Ελληνική δημοκρατία η προφυλάκιση για πρώτη φορά μετά το 1974 εν ενεργεία αρχηγού κόμματος και εν ενεργεία βουλευτή;

 Είναι ένα σημαντικό βήμα για την επιβολή του κράτους δικαίου και την πάταξη των φαινομένων που όλοι γνωρίζουμε με  ευθύνη της Χρυσής Αυγής. Θεωρώ η ποινική διαδικασία προχωρεί χωρίς παλινωδίες ή αντιφάσεις ή υποχωρήσεις. Το ότι δεν διατάχθηκε η προσωρινή κράτηση  τριών βουλευτών της Χ.Α. δεν σημαίνει ότι κάτι άλλαξε, διότι  οι περιοριστικοί όροι που επιβλήθηκαν προυποθέτουν ότι υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής τους.

ΕΤΟΙΜΑΖΕ COLPO GROSSO ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Ένα  απίστευτο εκλογικό Colpo Grosso προετοίμαζε η ηγεσία της Χρυσής Αυγής με όπλο την δυναμική που -λόγω κρίσης- είχε αναπτύξει στις λαικές γειτονιές της Β Πειραιά με μεγαλεπήβολο  στόχο να «τσαλακώσει» την εικόνα της κυβέρνησης  και των κομμάτων του συνταγματικού τόξου στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές βάφοντας μαύρο τον άλλοτε «κοκκινοπράσινο» χάρτη της περιοχής. 

Μπορεί τους τελευταίους μήνες η προβολή  της επερχόμενης υποψηφιότητας του Ηλία Κασιδιάρη  στο Δήμο της Αθήνας να είχε πάρει καταιγιστικό ρυθμό ωστόσο η ηγετική ομάδα της Χρυσής Αυγής γνώριζε καλά ότι οι πιθανότητες εκλογικής επιτυχίας ήταν σαφώς περιορισμένες. Ακόμη και ο στόχος του δεύτερου γύρου -παρά τα ενθαρρυντικά δημοσκοπικά στοιχεία και την σαφή άνοδο των ποσοστών του κόμματος- αντιμετωπιζόταν  με ένα έντονο κύμα επιφυλάξεων και  αμφισβήτησης  κυρίως λόγω των συνεχόμενων κινήσεων του Νίκου Δένδια που φρόντιζε σε τακτά χρονικά διαστήματα να ακυρώνει στην πράξη στα σχέδια του συνδέσμου.

ΤΟ POWER GAME ΔΕΝΔΙΑ -ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΠΡΑΣΣΑ

Όταν ο Νίκος Δένδιας ανέλαβε την «ηλεκτρική» καρέκλα του υπουργού Δημόσιας Τάξης γνώριζε καλά ότι τα επόμενα χρόνια είχε να δώσει μια τιτάνια μάχη για να εξουδετερώσει δύο  επικίνδυνες κοινωνικές και πολιτικές  βόμβες που πλησίαζαν  το σημείο  πυροδότησης. Ήταν το ζήτημα  των παράνομων μεταναστών  και η εγκληματική δράση μελών, στελεχών και βουλευτών της Χρυσής  Αυγής που σταδιακά έπαιρνε διαστάσεις. Λίγες ημέρες αργότερα στην  πρώτη συνάντηση με τον πρωθυπουργό μετά την ενδελεχή εξέταση των δεδομένων, το συμπέρασμα εξήλθε αβίαστα από τα πρωθυπουργικά χείλη «Καλή δύναμη σε σένα και τους συνεργάτες σου. θα πρέπει να τρέξουμε  μαραθώνιο».

Τις επόμενες εβδομάδες ξεκίνησε η επιχείρηση « Ξένιος Ζεύς». Ηταν μια κομβική κίνηση για να σταματήσει το «εμπόριο» ψυχών από όλο τον κόσμο στο κέντρο της Αθήνας. Απόφαση η οποία «τσάλακωνε» το πολιτικό σχέδιο της Χρυσής Αυγής με το οποίο αφού κατέλαβε (με την ανοχή του πολιτικού συστήματος)  τις υποβαθμισμένες πάλαι ποτέ αστικές γειτονιές  της Αθήνας «εφόρμησε» στο κοινοβούλιο με το εντυπωσιακό 6,12% από το μόλις  0,29% του 2009.

Η ΡΩΣΙΚΗ ΡΟΥΛΕΤΑ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Η θριαμβευτική επανεκλογή  Μέρκελ  στη Γερμανία  αλλά και η έξοδος από τη Βουλή του προκλητικού Ρέσλερ όσο και όσων  πολιτεύτηκαν με σημαία την  έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ πιθανά αποτελούν την καλύτερη εκδοχή για το Ελληνικό ζήτημα  και όσων λύσεων θα ακολουθήσουν. Η πιθανολογούμενη συμφωνία με τους σοσιαλιστές για τη δημιουργία ενός μεγάλου κυβερνητικού συνασπισμού πιθανά θα αλλάξει κάπως το μίγμα της ακολουθούμενης πολιτικής ασφυκτικής λιτότητας κυρίως προς μια πολιτική μεταρρυθμίσεων και ανάπτυξης. Όλα αυτά χωρίς να περιορισθεί βέβαια  η Γερμανική πίεση προς την Ελλάδα για δημοσιονομική προσαρμογή αλλά προφανώς  σε ένα ηπιότερο πλαίσιο. Αυτά όμως είναι  ζητούμενα του επόμενου μήνα ή πιθανά και των Χριστουγέννων. Εως τότε το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης θα πρέπει να ξεπεράσει το σκόπελο της τρόικας και τις επιθετικές της διαθέσεις.

Η Κεντροαριστερά δεν είναι Κέντρο, αλλά Σοσιαλδημοκρατία

 

 ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΑΚΑΝΤΑΡΗ

Στο δημόσιο διάλογο για το μέλλον της ελληνικής Σοσιαλδημοκρατίας έχω πολλές φορές χρησιμοποιήσει τον όρο Κεντροαριστερά. Το έχω κάνει μόνο και μόνο για την οικονομία του διαλόγου, μια που αυτός ο όρος έχει πλέον καθιερωθεί στην πολιτική μας συζήτηση. Προσωπικά με αυτόν τον όρο δεν εννοώ τίποτα άλλο πέρα από την αναγκαιότητα του σοσιαλδημοκρατικού εγχειρήματός. Ουσιαστικά όμως ο όρος Κεντροαριστερά οδηγεί σ’ απολίτικες υπεραπλουστεύσεις.

Δεν είναι όμως αυτό το μείζον πρόβλημα με τη χρήση του όρου Κεντροαριστερά. Πολλοί με αυτόν τον όρο αντιλαμβάνονται μια δύναμη πολιτικής μετριοπάθειας, μια συσπείρωση των «περίφημων δυνάμεων της λογικής». Εδώ χρησιμοποιώ εισαγωγικά όχι γιατί υποτιμώ την αναγκαιότητα της συμμαχίας αυτών των δυνάμεων, αυτή χρειάζεται και παραχρειάζεται, αλλά γιατί δυστυχώς πίσω απ’ αυτές τις λέξεις κρύβεται μια οργανωτίστικη αντίληψη, η οποία οδηγεί στη δημιουργία ενός απολίτικου μείγματος. Αυτή η αντίληψη αφενός υποτιμά τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και αφετέρου ερμηνεύει μόνο με όρους ηθικούς (μετριοπάθεια, συναίνεση, συνεννόηση, αλληλοσεβασμό, διαβούλευση) τις πολιτικές διαδικασίες. Σ΄ αυτή την ηθικολογική και απολίτικη προσέγγιση τα βαθύτερα ταξικά προβλήματα, που ταλανίζουν μια κοινωνία, μάλλον αντιμετωπίζονται με όρους ελιτίστικους.

O KAΘΗΓΗΤΗΣ ΣΩΤΗΡΕΛΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Γιώργος Χ. Σωτηρέλης

καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου

στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

Α. Tα γεγονότα των τελευταίων ημερών επιβάλλουν έναν αναστοχασμό, από όλους, για το πόση ανοχή μπορεί να επιδεικνύει η Δημοκρατία απέναντι σε αυτούς που την αντιμάχονται όχι μόνον έμπρακτα αλλά και με εγκληματικό τρόπο. Όταν μια πολιτική ομάδα είναι «δομημένη και με διαρκή δράση» και ταυτόχρονα  αποσκοπεί στην «διάπραξη κακουργημάτων», είναι προφανές ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα για τον χαρακτηρισμό και τον συνακόλουθο ποινικό κολασμό της «Χρυσής Αυγής» ως «εγκληματικής οργάνωσης».

Β. Πέρα από αυτό όμως, και με δεδομένο ότι, σύμφωνα με το άρθρο 29 του Συντάγματος,  «η οργάνωση και δράση των κομμάτων οφείλει νε εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος», απαιτείται μια γενναία νομοθετική παρέμβαση και στο εκλογικό δίκαιο, με την θέσπιση αυστηρών όρων για την ανακήρυξη των κομμάτων από τον Άρειο Πάγο. Οι προϋποθέσεις αυτές δεν θα είναι τίποτε άλλο από εξειδίκευση της παραπάνω συνταγματικής επιταγής,  με την ρητή δήλωση για αποφυγή αντίθετων με το δημοκρατικό πολίτευμα βίαιων πολιτικών πρακτικών (πχ ρατσιστικού ή ολοκληρωτικού χαρακτήρα).  Κάθε κόμμα που δεν θα αποδέχεται αυτούς τους όρους δεν θα συμμετέχει στις εκλογές, ενώ αν τους παραβιάζει εκ των υστέρων θα είναι δυνατόν να παραπεμφθεί σε δίκη με το ερώτημα της θέσης του εκτός νόμου και της ταυτόχρονης έκπτωσης από το αξίωμα των βουλευτών του.

Αυτό δε με την επόμενη αναθεώρηση θα μπορούσε να προβλεφθεί και συνταγματικά, ώστε ένα νέο συνταγματικό οπλοστάσιο, μαζί με έναν νέον αντιρατσιστικό νόμο –που δυστυχώς ακόμα εκκρεμεί λόγω μικροκομματικών σκοπιμοτήτων– να θωρακίσουν την Δημοκρατία απέναντι στις ολοένα εντεινόμενες προσπάθειες για την κατάλυσή της. Διότι οι καιροί ου μενετοί…

Φτιάχνουν κόμματα μέσα στα κόμματα

TOY ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Αντιμέτωπο με μια επανάσταση εκ των έσω βρίσκεται το πολιτικό σύστημα όπως αυτό έχει μετασχηματιστεί μετά την ορμητική έλευση της κρίσης και του μνημονίου. Την τελευταία πενταετία οι παραδοσιακές  συνιστώσες των κομμάτων μεταμορφώθηκαν  σε «τάσεις- κόμματα» μέσα στο κόμμα. Η μαζική αποχώρηση στελεχών από τα άλλοτε κόμματα εξουσίας και η διάχυση τους σε μικρότερα όσο και η ανάγκη ενίσχυσης του κυβερνητικού σχηματισμού από έμπειρα κοινοβουλευτικά στελέχη με απήχηση δημιούργησαν αυτό το παράξενο πολιτικό φαινόμενο που προκαλεί σχεδόν καθημερινά νευρική κρίση στις ηγεσίες.  H δημιουργία «τάσεων –κομμάτων» έχει πάρει τη μορφή επιδημίας και αφορά  όλους τους κομματικούς σχηματισμούς  καθώς προκαλούνται πολιτικοί  τριγμοί που δεν περνούν απαρατήρητοι ούτε από το εξωτερικό -σχετικά με την πολιτική σταθερότητα -αλλά ούτε από τους κομματικούς εκλογομάγειρους  που προετοιμάζουν  τις  στρατηγικές για τις επερχόμενες εκλογές του 2014,(Ευρωεκλογές, Αυτοδιοικητικές και μάλλον Εθνικές). Τα «κόμματα» εντός των κομμάτων συχνά προκαλούν πολιτικούς ή επικοινωνιακούς κλυδωνισμούς φουντώνοντας  καταλυτικά  την πολιτική ρευστότητα σε μια κρίσιμη περίοδο και αναγκάζοντας τα τμήματα πολιτικού σχεδιασμού των κομμάτων να ετοιμάζουν  αναλύσεις  και σχέδια επί χάρτου σε μια προσπάθεια να προλάβουν τις όποιες εξελίξεις αλλά και άσκοπους συναγερμούς.

AΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ Ο ΕΘΝΑΡΧΗΣ

Του Δημήτρη Τσαγκάρη

Ενόψει της δραματικής αριθμητικής του χρέους για την τριετία 2014-2016, αλλά και της συνολικής πορείας του ελληνικού χρέους από την αρχή της εφαρμογής  των μνημονίων, είχαμε την πρόσφατη εξαγγελία Σόιμπλε για ένα νέο 3ο πακέτο βοήθειας προς την χώρα μας.

Επομένως, μας εμπιστεύονται να μας ξανα-δανείσουν;

Η ελληνική πλευρά μετά τον αρχικό της αιφνιδιασμό (προσπαθούσε να πείσει ήδη, στο εσωτερικό, για success story) έδειξε για μια ακόμη φορά επιπολαιότητα και ερασιτεχνισμό.

Ακούσαμε για παράδειγμα (από ελληνικά χείλη) ότι δεν θέλουμε κούρεμα ή ότι δεν θέλουμε περισσότερα από, ίσως, 10 δισ. ευρώ, την ίδια στιγμή που η κ Μέρκελ δηλώνει, ότι δεν γνωρίζει τι  μπορεί να απαιτηθεί.

Σε κάθε περίπτωση το γερμανικό debate έδειξε ότι η απόφαση των Γερμανών φαίνεται να είναι η –εκ νέου– υιοθεσία του «προβληματικού» τέκνου που λέγεται Ελλάδα.

ΠΙΕΖΟΥΝ ΓΙΑ ΝΕΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟ

Κοινή κάθοδο  υπό όρους στις επόμενες εκλογές κρύβει η πρόταση για  αναλογικό μοίρασμα του μπόνους των 50 εδρών

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Μια σκληρή παρτίδα πόκερ με άξονα  την προγραμματική συμφωνία και την αλλαγή του εκλογικού νόμου παίζουν οι δύο κυβερνητικοί εταίροι με φόντο την πορεία προς τις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις του 2014. Στόχος του ΠΑΣΟΚ και του Ευάγγελου Βενιζέλου είναι η όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερη διαπραγμάτευση   για τους όρους μιας ισότιμης κοινής καθόδου στις δημοτικές εκλογές. Με αυτή τη λογική οι συνομιλητές του προέδρου του ΠΑΣΟΚ θέτουν ζήτημα επιλογής προσώπων και ψηφοδελτίων στη βάση υποστήριξης της κυβερνητικής συνεργασίας και της άμβλυνσης των αντιπαραθέσεων  χωρίς όμως  να είναι καταλύτης τα εκλογικά ποσοστά των κομμάτων.

Στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν ήδη παραλάβει και μελετούν την προγραμματική συμφωνία που για ευνόητους λόγους θα δημοσιοποιήσουν μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. Κομβικό σημείο της παρότι δεν εμπεριέχει σημαντικές  λεπτομέρειες είναι η πρόβλεψη  για αλλαγή του εκλογικού νόμου με τέτοιες ρυθμίσεις ώστε να ενισχύονται οι κυβερνήσεις συνεργασίας. Κυβερνητικά στελέχη  και οι συνεργάτες του πρωθυπουργού δεν είναι αρνητικοί  στην αλλαγή του εκλογικού νόμου και παρότι έχει γίνει σε μεγάλο βαθμό η σχετική προεργασία καθυστερούν περιμένοντας τις εξελίξεις  από τη Γερμανία και τις επιδράσεις  των  επερχόμενων εξελίξεων στις δημοσκοπήσεις.

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Mε το αριστερό φαίνεται να ξεκινά η  νέα κρίσιμη διαπραγμάτευση με την τρόικα 120 ημέρες πριν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί  πιστοποιήσουν  οριστικά  το περιβόητο πρωτογενές πλεόνασμα που θα αλλάξει καθοριστικά όπως λένε οι ειδικοί τους συσχετισμούς δυνάμεων στις διαπραγματεύσεις.

Με ένα ψυχρό και κοφτό mail οι εκπρόσωποι των δανειστών απαιτούν από τους αρμόδιους υπουργούς την πτώχευση της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας αλλά με την εξόχως τιμωρητική  πρόβλεψη οι εργαζόμενοι να απολυθούν χωρίς αποζημίωση. Αν δεν είναι ένας ακόμη επικοινωνιακός ελιγμός από τους εκατοντάδες που έχουν χρησιμοποιηθεί από την έλευση του μνημονίου με στόχο το πολιτικό σύστημα να ρίχνει το λαικό ανάθεμα για τα επώδυνα μέτρα στους «σκληρούς και κυνικούς» δανειστές, τότε όλα δείχνουν πως θα εξαντληθεί κάθε περιθώριο και τρόπος για να πιεσθεί  έως το απροχώρητο η Ελληνική κοινωνία.  Με θυσίες πολλές φορές υπερβολικές για την κοινωνία και την οικονομία οι δανειστές πιέζουν το πολιτικό σύστημα να προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις και να θίξει επιτέλους  την πολιτική του πελατεία.

ΚΟΙΝΕΣ ΠΟΡΕΙΕΣ ΠΑΠΑΜΙΜΙΚΟΥ-ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Ανδρέας Παπαμιμίκος –Νίκος Ανδρουλάκης. Γεννημένοι μία χρονιά πριν την δεκαετία του ’80 ανέλαβαν πρόσφατα  τη «ηλεκτρική» καρέκλα του γραμματέα των κομμάτων που ανήκουν με μοναδικό στόχο να  επαναφέρουν στη ζωή τον ημιθανή μηχανισμό  των κομμάτων εξουσίας . Το αίτημα της ανανέωσης φαντάζει πιο επίκαιρο παρά ποτέ εν μέσω γενικής αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος. Οι διαδρομές τους παράλληλες αν και σε διαφορετικά  κομματικά μετερίζια. Ο Ανδρέας Παπαμιμίκος σπούδασε  Νομικά, διεθνείς σχέσεις και επικοινωνία. Πολύ γρήγορα από γραμματέας ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στο πανεπιστήμιο Μακεδονίας έγινε ο πρώτος εκλεγμένος από τη βάση πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης  σπούδασε πολιτικός μηχανικός και είναι υποψήφιος διδάκτορας  Φιλοσοφίας  στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από γραμματέας της ΠΑΣΠ Ξάνθης το 1999 στο τελευταίο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ πρώτευσε στην ψηφοφορία για την εκλογή Κεντρικής Επιτροπής η οποία  λίγες ημέρες αργότερα τον εξέλεξε γραμματέα.

EΡΧΕΤΑΙ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ Ο ΤΡΙΤΟΣ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Διαθέτει ένα από τα πιο ισχυρά πολιτικά  brand name της χώρας. Πανίσχυρο διαβατήριο  εισόδου  στο  χώρο της πολιτικής. Στις  εκλογές του 2012 μετείχε συμβολικά στην τελευταία θέση του ψηφοδελτίου των Σερρών, τώρα όμως φαίνεται πως έφτασε  η ώρα της δυναμικής ενασχόλησης στην κεντρική πολιτική σκηνή. Όλα δείχνουν πως ο  Κώστας Καραμανλής του Αχιλλέα θα είναι ένα από τα δυνατά χαρτιά της Νέας Δημοκρατίας στις επερχόμενες εκλογές. Νέος ( γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1974) επικοινωνιακός, ετοιμόλογος και έμπειρος επιχειρηματίας  ο Κώστας  Καραμανλής, έχει σπουδάσει Οικονομικά και Διεθνή Πολιτική στο Πανεπιστήμιο Χάμιλτον και στο Tufts, ενώ πριν από την ενασχόλησή του με τη οικογενειακή ναυτιλιακή εταιρεία εργάστηκε στη Βρετανία σε επενδυτική τράπεζα.

Ο ίδιος συναισθάνεται την βαριά οικογενειακή παράδοση που ξεκίνησε ο ιδρυτής της ΝΔ και παρά τον προβληματισμό που τον διακρίνει για την επαναλαμβανόμενη κριτική περί νεποτισμού και γόνων πολιτικών οικογενειών που μπαίνουν «επαγγελματικά»  στην πολιτική, συχνά τονίζει προς τους συνομιλητές του « Δημοκρατία έχουμε και τελικά ο κόσμος αποφασίζει. Δεν είναι όμως όλες οι περιπτώσεις ίδιες».

Η κρίση «λύγισε» τα ιδρύματα των Α. και Γ. Παπανδρέου

Κλείνουν για διακοπές καθώς δεν αντέχουν να πληρώνουν ούτε για τον κλιματισμό  

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Ένα βήμα πριν την οικονομική κατάρρευση  βρίσκονται πλέον τα ιστορικά ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών  Ανδρέα και Γεωργίου Παπανδρέου. Η κρίση στην οικονομία, η περικοπή κάθε κρατικής βοήθειας και επιδότησης από το 2009, οδηγεί τα άλλοτε κραταιά ιδρύματα και -σύμβολα μιας εποχής-  να περιορίσουν στο ελάχιστο κάθε  δραστηριότητα  τους. Η έλλειψη χρηματοδότησης έβαλε φρένο στα  σεμινάρια, τις  άλλοτε εντυπωσιακές εκδηλώσεις και «εξαφάνισε» κάθε σκέψη για νέες πρωτοβουλίες και δράσεις που πλέον φαντάζουν ως καταστάσεις μιας άλλης εποχής.

Τις  τελευταίες εβδομάδες  παίζεται η τελευταία πράξη του πολιτικού δράματος καθώς  αποχώρησαν με λύση της εργασιακής τους σχέσης  τέσσερις ακόμη υπάλληλοι από το ίδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου και τρείς αντίστοιχα  από το Γεώργιος Παπανδρέου.