Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ…

Η υπερφορολόγηση και ο μύθος του χότζα για τους φόρους

Του Γιάννη Αργυρού

Χαρακτήρα εμμονής τείνει να προσλάβει η προσκόλληση της ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών στα νούμερα των εσόδων και των στατιστικών αδιαφορώντας προκλητικά  κατά πόσο αποδίδουν την  πραγματικότητα.

Εάν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι υπερφορολογούνται σε σημείο ληστείας καθώς δεν έχουν δυνατότητα απόκρυψης και αρκετοί από τους εισοδηματίες ή τους ελεύθερους επαγγελματίες φοροδιαφεύγουν σε κατάσταση πρόκλησης το αποτέλεσμα προφανώς δεν πιάνει ούτε το μέσο ευρωπαικό όρο ούτε σημαίνει πως ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας δεν υπερφορολογείται.

Οι επιτελείς του υπουργείου Οικονομικών θα έπρεπε  εδώ και χρόνια να έχουν ανακαλύψει άλλες πηγές εσόδων ή να προετοιμαστούν για περικοπές δαπανών εφόσον αδυνατούν να κάμψουν την φοροδιαφυγή. Αντί αυτού προτιμούν μόνιμα τις εύκολες λύσεις των περικοπών ,των μειώσεων ή της υπερφορολόγησης. Ο χρόνος όμως τελειώνει και σύντομα ακόμα και να θέλει ο κ. Στουρνάρας να στρίψει το τιμόνι θα είναι περίπου ανέφικτο. Και τότε ο κυνισμός θα περισσέψει και από τους πολίτες. Και ο μύθος του χότζα και του σουλτάνου με τους φόρους είναι διδακτικός…