ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΝΤΡΑ ΜΕ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Η άνοδος στην ηγεσία του ΣΥΝ του Αλέξη Τσίπρα και η δημοσκοπική άνοιξη του κόμματος  ήταν το καμπανάκι για να αρχίσουν οι πρώτες συζητήσεις για τη διαδοχή της Αλέκας Παπαρήγα. Παρότι ο Αλέξης Τσίπρας και η τακτική των καταλήψεων ήταν προιόν του Περισσού ο κλειστός κομματικός τοίχος τον έσπρωξε στο ΣΥΝ ενεργοποιώντας  το σχέδιο και τους πόθους του Αλέκου Αλαβάνου (και όχι μόνο) για μια άτυπη ρεβάνς της ήττας  του 1991.

Η πρώτη απόπειρα των Τσίπρα –Αλαβάνου για έφοδο στα ανάκτορα της ηγεσίας της Αριστεράς με τα επεισόδια για το θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου τερματίστηκε άδοξα όταν εκτός του Μεγάρου Μαξίμου η Αλέκα Παπαρήγα μίλησε για ρόλο του συντονιστή που έπαιζαν άτυπα τα στελέχη του Συριζα. Η εμφάνιση των αγανακτισμένων όσο και των αποδοκιμασιών κατά πολιτικών  έδωσε νέα ευκαιρία στην ομάδα πολιτικής κρούσης της Κουμουνδούρου.

Για μια ακόμη φορά όμως η μεγάλη εμπειρία και τα αντανακλαστικά του ΚΚΕ βρήκαν τη λύση. Πρώτα με την πολιτική αποκήρυξη όσων εμπλέκονται σε επεισόδια που μύριζαν πολιτική βία και με την έγκαιρη ενεργοποίηση επίλεκτων κομματικών στελεχών που απέτρεψαν ουσιαστικά την εισβολή στο κοινοβούλιο ανεξέλεγχτων ομάδων  κατά την ψήφιση του πρώτου μεσοπρόθεσμου.  Οι επώδυνες θυσίες και τα συνεχή πακέτα μέτρων άλλαξαν δραματικά  τα δεδομένα και η ηγετική ομάδα του Περισσού υποτίμησε την δυναμική του οράματος της κυβερνώσας αριστεράς που προέβαλε ο αρχηγός του Συριζα.

Η εκλογική συρρίκνωση επανέφερε στο προσκήνιο τα σενάρια διαδοχής για την κ. Παπαρήγα. Χρειάστηκαν 4 μήνες εξαντλητικού εσωκομματικού διαλόγου για να τροποποιηθεί η γραμμή άμυνας.

Πρώτον  με την  καταγγελία της  Αλέκας Παπαρήγα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει στην Ελλάδα ένα τμήμα επιχειρηματιών και το λεγόμενο λόμπι της δραχμής αλλά και την πρόβλεψη ότι «οι όποιες διαφορές υπάρχουν ανάμεσα στον πόλο της ΝΔ και στον πόλο του ΣΥΡΙΖΑ, θα ελαχιστοποιούνται το επόμενο διάστημα»  Επιστροφή στη γνώριμη λύση. Από τον δικομματισμό στην καταγγελία του διπολισμού έστω και με σύνθετα χαρακτηριστικά. Αλλά και ευθεία σύνδεση του ΣΥΡΙΖΑ με το κερδοσκοπικό λόμπι που ποντάρει στην έξοδο από το ευρώ. Δεύτερον στην αποδόμηση του «κόκκινου» προφίλ του Αλέξη μέσω συνεντεύξεων «  Ας μην υπερβάλλουμε. Νέος ήταν, κνίτης ήταν στα 18 του χρόνια, εντάξει έγινε κάτι άλλο»
Και τρίτο με την δραστηριοποίηση του κόμματος στο στα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης όσο και τα social media που ήταν προνομιακός χώρος  του αντιπάλου.

Το ιδεολογικό ταγκό της Αλέκας και του Αλέξη αποτελεί  ένα πολιτικό dancing with the stars για την ηγεμονία της Αριστεράς. Ο τελευταίος και κρισιμότερος γύρος αναμένεται στις επόμενες εκλογές με τον Αλέξη να φλερτάρει με την διακυβέρνηση της χώρας έχοντας όμως σημαντικά προβλήματα όπως τις ενστάσεις του αριστερού ρεύματος. Αν κερδίσει τα παίρνει όλα και οδηγεί εκτός ηγεσίας την κ Παπαρήγα. Αν χάσει η δυναμική του κόκκινου μοναστηριού θα επιβεβαιωθεί για άλλη μια φορά    

Αλέκα Παπαρήγα: Η μακροβιότερη ΓΓ του ΚΚΕ  

Η Αλέκα Παπαρήγα ήταν η αιχμή του δόρατος του πολιτικού ρεύματος που επικράτησε  στο ΚΚΕ στο επώδυνο σχίσμα του 1991. Ανέλαβε να διαδεχθεί κορυφαίες προσωπικότητες του κόμματος όπως ο Χαρίλαος Φλωράκης και ο Γρηγόρης Φαράκος. Αποτελεί το 16ο στέλεχος αλλά και η μοναδική γυναίκα που ανέλαβε  Γενική Γραμματέας του κόμματος. Στην αντίπαλη ομάδα όσων τελικά  αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από τις γραμμές του ΚΚΕ ήταν οι Γιάννης Δραγασάκης (ο υποψήφιος γραμματέας των ανανεωτικών) ο Θανάσης Καρτερός  διευθυντής  τότε του Ριζοσπάστη και αργότερα ο εμπνευστής των μέσων που θα στήριξαν τον Αλέξη Τσίπρα και την προσπάθεια μετατροπής του σχηματισμού των συνιστωσών σε ενιαίο κόμμα. Στην πρώτη γραμμή  μαζί τους ήταν και ο Αλέκος Αλαβάνος ο  πολιτικός μέντορας έως  το 2009 του νυν αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ.   

 Η Αλέκα Παπαρήγα είναι η μακροβιότερη αρχηγός κόμματος και επανεξελέγη ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ το Φεβρουάριο του 2009. Στην κομματική της ανέλιξη πέρασε δια πυρός και σιδήρου όπως και στην πολιτική της διαδρομή  ως αρχηγός από όταν εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών υπό την προεδρία του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Μέχρι τώρα η κομματική γραμμή ήταν πολλά κόμματα μία πολιτική ταυτίζοντας ουσιαστικά όλο το πολιτικό φάσμα και διαχωρίζοντας το ΚΚΕ. Μια επιλογή που με κέρδη και απώλειες αποδείχθηκε χρυσή συνταγή για μια εικοσαετία και άρχισε να «ξεφουσκώνει» εκλογικά με την εμφάνιση του μνημονίου.  

Αλέξης Τσίπρας: Ο Κνίτης που συρρίκνωσε το ΚΚΕ 

Η πολιτική πλατφόρμα που παρουσίασε προεκλογικά ο Συριζα δια του Αλέξη Τσίπρα περί κυβέρνησης της ευρύτερης αριστεράς δεν προέκυψε τους τελευταίους μήνες ευκαιριακά λόγω του ευνοικού αντιμνημονιακού κλίματος. Ηταν ένα σχέδιο του Αλέκου Αλαβάνου  που είχε ζυμωθεί  έντονα από χρόνια. Στους πρώιμους σχεδιασμούς ο ρόλος του ΚΚΕ για την δημιουργία μιας ευρύτερης παράταξης ήταν κομβικός. Αλλωστε οι μετέπειτα πρωταγωνιστές ( Τσίπρας, Λαφαζάνης,θεωνάς,Πιλάλης και άλλα στελέχη) προέρχονται από το ΚΚΕ. Δεν είναι λίγοι όσοι θεωρούν ότι το ΠΑΜΕ και η τακτική των συνεχών κινητοποιήσεων αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία αντίστοιχου συνδικαλιστικού τομέα του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να έχει παρέμβαση και επικοινωνιακή δύναμη καθημερινά. Βέβαια οι ομάδες των επαγγελματιών συνδικαλιστών του ΚΚΕ είναι απολύτως ελεγχόμενοι από τον Περισσό σε πολιτικό όσο και οργανωτικό επίπεδο. Αντίθετα δεν ισχύουν τα ίδια ακριβώς δεδομένα και στην συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ όπου οι συνιστώσες  έχουν το δικό τους ισχυρό ρόλο και λόγο.Με αυτά τα δεδομένα δεν ήταν έκπληξη για την ηγετική ομάδα το φαινόμενο της συχνής διείσδυσης  στα κομματικά μπλοκ ατόμων που προσεγγίζουν το χώρο των αντιεξουσιαστών. Μια πρακτική που είχε μεγαλύτερο πολιτικό κόστος από το προσδοκώμενο όφελος. Η κατάσταση αυτή δείχνει να αλλάζει για δύο λόγους. Πρώτον τα μελλοντικά εκλογικά οφέλη από το ΚΚΕ δεν είναι πλέον απεριόριστα και ούτως ή άλλως έρχονται από την τακτική επίθεση φιλίας που εφαρμόζει  η ηγετική ομάδα. Δεύτερον η συνδικαλιστική διεύρυνση προς την πλευρά του ΠΑΣΟΚ και η εφαρμογή του σχεδίου για ΠΑΣΚΕ του Συριζα που θα διεκδικήσει την ηγεσία της ΓΣΕΕ θα φέρει στο κόμμα και στελέχη και νέους οπαδούς.