"EMΦΥΛΙΟΣ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΞΙΑ ΣΤΡΟΦΗ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Σε πολιτικό εμφύλιο εξελίσσεται η εσωκομματική κόντρα στον ΣΥΡΙΖΑ  καθώς η μετατροπή του ενιαίου σχηματισμού σε κόμμα εξουσίας  προκαλεί (πολιτική) αλλεργία στους εκπροσώπους της ισχυρότερης τάσης, του αριστερού ρεύματος.

Πρωταγωνιστές οι Παναγιώτης Λαφαζάνης και Γιάννης Δραγασάκης  στελέχη που υπό άλλες συνθήκες και εποχές θα φάνταζαν ως οι δυνητικοί αντίπαλοι για την αντιπροεδρία του κόμματος. Κυρίαρχο ζήτημα  η επαναλαμβανόμενη θέση των υποστηριχτών του ρεύματος για την επιστροφή ή μη στη δραχμή που κατά την πλειοψηφία «τρομάζει» τους κεντρώους εν δυνάμει ψηφοφόρους και απομακρύνει το κόμμα από την τροχιά εξουσίας.

Λαφαζάνης και Δραγασάκης δεν γνωρίστηκαν τώρα ήταν από τα κορυφαία στελέχη των ανανεωτικών που αποχώρησαν από το ΚΚΕ το 1991 και βρήκαν στέγη στο φιλόξενο σχήμα του Συνασπισμού. Ένα χρόνο αργότερα ο Παναγιώτης Λαφαζάνης αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να δημιουργήσει την τάση αριστερό ρεύμα που αργότερα κυριάρχησε με την εκλογή του Αλέκου Αλαβάνου.

Ποιοι άλλοι συμμετείχαν τότε στις τάξεις του; Οι Γιάννης Δραγασάκης και Νίκος Χουντής που είχαν υπογράψει  μαζί με τον Π Λαφαζάνη την ιδρυτική διακήρυξη.

Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια και οι πρωταγωνιστές κέρδισαν και έχασαν μάχες. Ο Νίκος Χουντής  έφτασε μέχρι τη γραμματεία  του κόμματος πριν περάσει στην ευρωβουλή.

Ο Γιάννης Δραγασάκης  μετά από επιτυχημένες κοινοβουλευτικές θητείες αποστασιοποιήθηκε και επέστρεψε σε κομβικό ρόλο για την φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και των  επιλογών  στην οικονομία δίπλα στο Αλέξη Τσίπρα.

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης  ανέβασε τους τόνους στην εσωκομματική σκακιέρα ειδικά μετά την αποχώρηση Αλαβάνου. Διατηρεί διακριτικά την πρωτοκαθεδρία στο αριστερό ρεύμα με τους «υπαρχηγούς» Αλέκο Καλύβη και Δημήτρη Στρατούλη. Προκάλεσε αίσθηση όταν (από μια ειρωνεία της πολιτικής) τάχθηκε υπέρ της αποχώρησης των ανανεωτικών που μετέπειτα ίδρυσαν την ΔΗΜΑΡ. Όμως η πρώτη κόντρα με την νυν ηγεσία ήταν η υποψηφιότητα του Αλέξη Μητρόπουλου για την περιφέρεια Αττικής και όχι του άλλοτε αρχηγού Αλέκου Αλαβάνου.

Το κλίμα βάρυνε προεκλογικά με τις συνεχείς δηλώσεις του Λαφαζάνη ή πολιτικών του φίλων ότι  «η χρεοκοπία είναι όπλο των αδυνάτων και δεν πρέπει να την εμφανίζουμε ως μπαμπούλα», «το ευρώ δεν είναι φετίχ», «ακόμη κι αν χρεοκοπήσουμε θα το αντέξουμε» αλλά  μετατράπηκε σε καταιγίδα με  τη φράση  «δεν είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε» που θεωρήθηκε από τους προεδρικούς ως χτύπημα κάτω από τη ζώνη.

Λίγες ημέρες αργότερα η θέση πως «η Ευρώπη ούτε αλλάζει ούτε μεταλλάσσεται, μόνο ανατρέπεται» που συμβαδίζει με όσα τονίζει ο Αλέκος Αλαβάνος, καθώς και η παρουσίαση του βιβλίου «Από την κρίση στην επανάσταση»  του καθηγητή Γ. Ρούση ηγετικού στελέχους του Ανταρσύα παρέα με τους Α Αλαβάνο, και Άγγ Χάγιο θορύβησαν τον ΣΥΡΙΖΑ που  αποφάσισε να απαντά σε κορυφαίο επίπεδο υπό τον Γιάννη Δραγασάκη.

Π ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΑΤΑΚΤΩΝ «ΔΡΑΧΜΙΣΤΩΝ»

Φανατικός κατά του ΠΑΣΟΚ των στελεχών του και των πεπραγμένων του στην κυβέρνηση συχνά –πυκνά προκαλεί μεγάλα ρήγματα στην τακτική προσέγγισης των πρώην ψηφοφόρων του κινήματος και στην μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε πολυσυλλεκτικό κόμμα εξουσίας.

Θεωρητικός της επανένωσης της αριστεράς  υποστηρίζει φανατικά την συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΚΕ, τον Ανταρσύα , το μέτωπο του Αλαβάνου αλλά και τα μικρότερα αριστερίστικα σχήματα. 

Παρά το γεγονός πως ήταν από τα αγαπημένα παιδιά του Χαρίλαου Φλωράκη μαζί με τους Μαρία Δαμανάκη, Μίμη Ανδρουλάκη και Δημήτρη Καραγκουλέ δεν θέλει κουβέντα για τους δύο πρώτους που πέρασαν στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ.   

 Μέσω της ιστοσελίδας  «Ίσκρα»,που πρόσκειται στο αριστερό ρεύμα εξαπολύει τα βέλη της κριτικής πλέον και προς τις επιλογές του Αλέξη Τσίπρα. «Ένα τμήμα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ αναδιπλώνεται όλο και περισσότερο σε δήθεν «ρεαλιστικές» θέσεις, θέτοντας σε κίνδυνο τη ριζοσπαστικότητα και εναλλακτικότητα του εγχειρήματος και μιας μελλοντικής διακυβέρνησης» τόνιζε λίγες ημέρες πριν.

 Η απάντηση Δραγασάκη ήρθε αυτόματα «Ονόμασα "βίαιη ωρίμανση" τη διαδικασία μετεξέλιξης ενός μικρού κόμματος της Αριστεράς σ' έναν ενιαίο πολιτικό φορέα, ικανό να αναμετρηθεί με προκλήσεις και ευθύνες ιστορικών διαστάσεων» Οσο για την τακτική του αριστερού ρεύματος; «Πρέπει να αποφύγουμε τη δημιουργία κομμάτων εντός του κόμματος, διότι αυτό, όπως έδειξε και η εμπειρία του Συνασπισμού, θα υπονομεύει τη συλλογικότητα και τη δημοκρατία των μελών».

Την ίδια ώρα, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης επανήλθε στις απόψεις του, χαρακτηρίζοντας «αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα» του ΣΥΡΙΖΑ «την ακύρωση των μνημονίων, τη διαγραφή του χρέους ή του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους του και την εφαρμογή ενός προοδευτικού προγράμματος».

Γ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Ο ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Από τα λιγοστά έμπειρα κοινοβουλευτικά  στελέχη ( και μοναδικό με κυβερνητική θητεία) που βρήκε στην Κουμουνδούρου ο Αλέξης Τσίπρας. Μετά τα πρώτα πειράματα και την  απομάκρυνση από τις απόψεις Αλαβάνου η ανάγκη για νέα πολιτική πλατφόρμα ήταν παραπάνω από προφανής. Ο ίδιος έφτιαξε την ομάδα του πολιτικού  σχεδιασμού  όπως και την ομάδα των οικονομολόγων (Τσακαλώτος,Μηλιός,Σταθάκης) που σταδιακά δημιούργησαν το πλαίσιο που πορεύτηκε το κόμμα στις εκλογικές αναμετρήσεις.

Υπέρμαχος της στροφής σε ρεαλιστικότερες θέσεις  ανέλαβε το ρόλο του πυροσβέστη όταν πριν τις εκλογές του Ιουλίου πολλά στελέχη  μιλούσαν για την επιστροφή στη δραχμή αγνοώντας τις κοινωνικές και  εκλογικές επιπτώσεις.  

Οραματιστής αλλά και γνώστης της πολιτικής κατάστασης τονίζει όταν τον ρωτούν για την τακτική που πρέπει να ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ: « Πρωταγωνιστής της εξόδου από τη σημερινή κρίση θα είναι οι κοινωνίες, με αιχμή τον κόσμο της εργασίας, της γνώσης και του πολιτισμού. Για να βγούμε από την κρίση πρέπει να κάνουμε ριζικές αλλαγές στο κράτος, στο πολιτικό σύστημα, στην οικονομία. Γι' αυτό μιλάμε για ένα σχέδιο το οποίο δεν διεκδικεί μόνο μεγάλα εκλογικά ποσοστά, αλλά θέλουμε να πείθει, να εμπνέει».

Την ίδια ώρα πάντως δεν φαίνεται να απαντά πειστικά στα επιχειρήματα Λαφαζάνη πως από την προεκλογική κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων βρεθήκαν στην επαναδιαπραγμάτευση και  τις  επισκέψεις στον Ράιχεμπαχ, τους γερμανούς και αμερικανούς διπλωμάτες.

Σύμφωνα με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη δεν υπάρχει «καλό μνημόνιο» αλλά υπό εξέλιξη μιά επιχείρηση «δεξιάς στροφής» και οριστικής  εγκατάλειψης  της θέσης για κυβέρνηση της Αριστεράς.