ΜΗΠΩΣ ΕΦΤΑΣΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ ΣΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ;

Το κυβερνητικό δίλλημα και το παιγνίδι με την φωτιά των δανειστών

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΡΓΥΡΟΥ

Μπροστά σε ένα πολύ ενδιαφέρον δίλλημα βρίσκονται ξανά κυβέρνηση και τρόικα. Οι εκπρόσωποι των δανειστών είτε γιατί δεν πιστεύουν πως η κοινωνία άγγιξε τα όρια της είτε γιατί επιθυμούν ακόμη μεγαλύτερη πτώση του βιοτικού επιπέδου και κατά συνέπεια βαθύτερη ύφεση και πιο επώδυνες συνέπειες ( που ενδεχομένως να εξυπηρετούν αδιαφανή συμφέροντα)  πιέζουν ασφυκτικά τα τελευταία εικοσιτετράωρα  για την ουσιαστική κατάργηση των όποιων διευκολύνσεων βρήκαν τα στελέχη των υπουργείων προκειμένου να συνεχιστεί η καταβολή των υπέρμετρων φόρων και εισφορών.

Το παιγνίδι με τη φωτιά των εκπροσώπων των δανειστών είναι προφανώς μια τακτική πολύ επικερδής για τους ίδιους  καθώς μέχρι τώρα έχει επισωρεύσει σημαντικές πολιτικές ζημιές  στο πολιτικό σύστημα κυρίως όμως έχει πλήξει τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα. Στην παρούσα φάση η σκλήρυνση της στάσης προκαλεί αίσθηση καθώς οι γνωρίζοντες μιλούν για ανεξήγητη επιστροφή στην φάση της διαπραγμάτευσης  που ήταν η χώρα ένα χρόνο πριν. Η τρικομματική κυβέρνηση βρίσκεται σε συμπληγάδες. Περαιτέρω επιβάρυνση του προγράμματος θα προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη «παραίτηση» και άλλων κοινωνικών κομματιών και ο εκτροχιασμός θα είναι βέβαιος με το διαιτητή να σφυρίζει τη  λήξη του αγώνα με ξαφνικό θάνατο. Η λογική να υποστεί ο Ελληνικός λαός τις συνέπειες της δραχμής εντός του ευρώ μπορεί να είναι  πολιτικά θελκτικός για τους βόρειους εταίρους και οικονομικά συμφέρων αλλά όπως έδειξαν οι πρόσφατες εξελίξεις στην Ιταλία είναι πρακτικά ανέφικτες. Εκτός και αν ο στόχος είναι πραγματικά να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου.